Polędwica wieprzowa: chuda, delikatna i soczysta

Polędwica wieprzowa, nazywana również „polędwiczką” jest wyjątkowo delikatna, chuda, soczysta i intensywna w smaku. Dzieli się na głowę filetu, część środkową oraz końcówkę filetu. Kawałek mięsa z mniejszego końca polędwicy nazywany jest również filetem mignon. 

Świeża polędwica wieprzowa ma błyszczący wygląd i jędrną konsystencję. Zanim polędwica wieprzowa trafi do sprzedaży, usuwa się z niej całą tkankę tłuszczową, pozostawiając czysty, wysokiej jakości kawałek mięśnia. Posiada on niezwykle delikatną strukturę włókien, co decyduje przede wszystkim o wysokich walorach smakowych tej polędwicy.

Świnia domowa wywodzi się od udomowionej świni z Bliskiego Wschodu, która została sprowadzona do Europy około 8500 lat temu.

Jest to bardzo dobre mięso do pieczenia i grillowania. Polędwica wieprzowa - pokrojona w kostkę lub w plastry - jest również używana do różnych specjałów, np. krajanki mięsnej. Stanowi ona podstawę steków z polędwicy, medalionów, głowy z polędwicy, filetu mignon i kostek polędwicy do fondue lub raclette.

Przechowywanie polędwicy wieprzowej

Polędwica wieprzowa nie powinna być przygotowywana natychmiast po uboju, ale powinna dojrzewać przez dwa lub trzy dni. Dobrą jakość można łatwo rozpoznać po bladoróżowym kolorze i neutralnym zapachu. Mięso to może być przechowywane w lodówce przez dwa do czterech dni. W celu optymalnego przechowywania należy je umieścić w pojemniku z pokrywką, na odwróconym spodku. Dzięki temu filet nie będzie leżał we własnym sosie. Jeżeli polędwica wieprzowa została zapakowana próżniowo, może być przechowywana w lodówce w temperaturze niższej niż 7 stopni przez tydzień. Polędwica wieprzowa może być przechowywana w zamrażarce do dziesięciu miesięcy.

Polędwica wieprzowa jest niskokaloryczna i zdrowa. Zawiera wiele witamin z grupy B i wartościowych składników mineralnych.