Peklowany schab: klasyczny przysmak

Peklowany schab jest tradycyjnym przysmakiem kuchni niemieckiej znanym jako Kasseler. Ale ta nazwa nie ma nic wspólnego z miastem Kassel. Pochodzi ona bowiem od nazwiska mistrza rzeźniczego Cassela, który odkrył ten sposób peklowania i wędzenia mięsa w Berlinie około 1900 roku. Kasseler jest zrobiony z części żebra, karkówki, łopatki lub brzucha świni. Przed przygotowaniem jest peklowany i lekko wędzony. Mięso można smażyć, gotować lub piec. Czas przyrządzania jest krótszy dzięki uprzedniemu peklowaniu i wędzeniu. 

Berliński mistrz rzeźniczy Cassel był prawdopodobnie pierwszym, który wyprodukował peklowany schab w XIX wieku. Jednak nazwa Kasseler może również pochodzić od francuskiego wyrazu Casserolle, które oznacza po prostu rondel. Peklowany schab jest wytwarzany z mięsa z żeber, grzbietu, łopatki lub brzucha świni.

Peklowany schab, znany pod nazwą Kasseler, to specjał kuchni niemieckiej. Najchętniej przyrządza się go zimą. Może być składnikiem różnych dań, takich jak gulasze czy zapiekanki. Doskonałymi dodatkami są takie warzywa jak brukiew, świeża i kiszona kapusta lub jarmuż z gotowanymi ziemniakami. Podany na zimno kasseler jest doskonałą przekąską. Peklowany schab doskonale komponuje się również z przyprawami śródziemnomorskimi czy azjatyckimi, dzięki czemu można go przyrządzać na wiele sposobów. 

Jednak miłośnicy grilla nie powinni sięgać po wędzone wędliny ani peklowane mięso. Schab jest konserwowany przez peklowanie i wędzenie, dzięki czemu zachowuje przydatność do spożycia przez kilka tygodni. W lodówce można go przechowywać w temperaturze siedmiu stopni przez pięć dni. Peklowany schab można również zamrozić.

Peklowany schab zawiera cenne witaminy i minerały. Do najważniejszych należą witaminy B1 i B3. Duża zawartość witaminy B1 zapewnia sprawność ciała i umysłu. Witamina B3 wspomaga procesy metaboliczne w organizmie i jest wykorzystywana przez komórki do wytwarzania energii.