Koper: smaczne letnie zioło
Koper, potocznie zwany koperkiem, jest wszechstronną rośliną leczniczą i przyprawową. Koper pochodzi z Bliskiego Wschodu i południowej Europy. Już w starożytnym Egipcie, Grecji i Rzymie stosowano go w kuchni oraz do łagodzenia dolegliwości zdrowotnych. Do Europy Środkowej koper został sprowadzony przez mnichów chrześcijańskich, którzy uprawiali go w swoich przyklasztornych ogrodach.
Szczególne właściwości kopru
Koper (Anethum graveolens L.) to jednoroczna roślina osiągająca wysokość od 30 do 75 centymetrów – a w wyjątkowych przypadkach nawet do 120 centymetrów. Wszystkie części tej rośliny mają aromatyczny zapach. Smak kopru może być różny – od mocnego i cierpkiego, przez lekko gorzki, po lekko słodki i aromatyczny. Suszone nasiona mają smak podobny do kminku. Świeży koper ma o wiele słodszy smak niż suszone nasiona. Zarówno liście, jak i owocowe baldachimy kopru są ważnym składnikiem do przyrządzania ogórków kiszonych, kapusty kiszonej, marynowanej dyni oraz octu ziołowego.
Skąd pochodzi koper?
Roślina kopru pochodzi z Europy Południowej, z rejonu Morza Śródziemnego, skąd 5000 lat temu dotarła aż do Europy Północnej. Najstarsze wzmianki dotyczące kopru pochodzą ze starożytnego Egiptu, gdzie był on wymieniany jako dar pogrzebowy. W średniowieczu koper był stosowany jako lek na różne dolegliwości.
Kiedy jest sezon na koper?
Wolno rosnąca roślina kopru ma swój sezon od maja do września. Dzięki uprawie w szklarni świeży koper jest jednak dostępny przez cały rok.
Do czego można wykorzystać koper i jak go przechowywać?
Świeży koper ma słodki smak, jest aromatyczny i lekko korzenny, podobnie jak fenkuł lub anyż. Służy jako aromatyczna przyprawa do zup, sosów i sałat oraz doskonale nadaje się do przyprawiania dań z jajek, ziemniaków, ryb, owoców morza, mizerii z ogórków, twarożku i białych sosów. Poza tym służy do przyprawiania potraw mięsnych oraz przyrządzonych z drobiu i wina. Typowe letnie zioło podczas gotowania traci w znacznym stopniu swój korzenno-słodkawy smak, dlatego należy go dodać na krótko przed serwowaniem dania. Suszony koper należy dodawać w trochę większej ilości. Zielony koper może służyć do nadania potrawom świeżego akcentu lub ich zachęcającego udekorowania.
Przechowywanie kopru
Suszony koper niestety traci ważne substancje czynne i aromat. Jednak zamrożony koper nadal ma swoją moc. Koper należy przechowywać w dobrze schłodzonym miejscu w temperaturze około zero stopni Celsjusza i względnej wilgotności powietrza wynoszącej 95 procent. Jeśli koper jest dodatkowo zapakowany w folię, może wytrzymać do trzech tygodni.
Składniki kopru
Koper jest bogaty w witaminę C. Dzięki temu łagodzi między innymi ból głowy. Kolejną tego przyczyną jest wysoka zawartość olejków eterycznych, dzięki którym koper ma działanie pobudzające apetyt, rozkurczowe i wspomagające trawienie. Dlatego koper jest uznawany za prawdziwy cudowny środek na dolegliwości żołądkowo-jelitowe, choroby nerek, wątroby i woreczka żółciowego, zgagę, hemoroidy, obrzęki i wrzody. Do tego koper działa bakteriobójczo na niektóre bakterie jelitowe.
Kalorie: 54 kcal
Węglowodany: 8 g
Białko: 3,7 g
Tłuszcze: 0,8 g
Witamina A: 0 µg
Witamina B1: 0,19 mg
Witamina B2: 0,43 mg
Witamina B6: 0,3 mg
Witamina C: 50 mg
Witamina E: 1,7 mg
Wapń: 230 mg
Żelazo: 5,5 mg
Potas: 647 mg
Magnez: 28 mg
Sód: 27 mg