Biały ser: delikatny dodatek do chleba

Biały ser nie cieszy się bez powodu tak dużą popularnością. Można go jeść w wersji naturalnej, ale także z ziołami, z czosnkiem lub z innymi dodatkami, według własnych preferencji. Jest dostępny w wersjach z różą zawartością tłuszczu, od odtłuszczonej wersji z 0,2 grama tłuszczu na 100 gramów do wersji zawierającej 23 gramy tłuszczu (biały ser o zawartości tłuszczu 60 procent). Zawartość wapnia jest stosunkowo wysoka: 120 miligramów na 100 gramów, przez co ma korzystny wpływ na zęby i kości. Znane rodzaje białego sera to:

• Twaróg gruboziarnisty
• Twarożek (do smarowania)
• Ricotta
• Ser warstwowy
• Mascarpone

Biały ser jest wytwarzany w procesie koagulacji mleka. Aby wyprodukować biały ser, do podgrzanego mleka dodaje się bakterie kwasu mlekowego i podpuszczkę. Ten proces sprawia, że mleko gęstnieje. W ten sposób powstaje pierwszy skrzep, który kroi się tzw. harfą serowarską. Twarożek jest efektem tego procesu. Aby otrzymać biały ser, skrzep serowy kroi się na mniejsze grudki, ponownie podgrzewa i miesza ze śmietaną i solą. Powstała w ten sposób masa stanowi bazę białego sera, który w zależności od rodzaju jest jeszcze poddawany dalszej obróbce.

Oprócz standardowego zastosowania białego sera jako dodatku do chleba ma on jeszcze wiele innych zastosowań: Można go na przykład użyć do wzbogacenia smaku kremów, sosów i zup. Przy tym nawet serek śmietankowy (60 procent) jest nadal mniej kaloryczny niż śmietana. Nieotwarty biały ser można przechowywać przez kilka tygodni, jeśli pozwala na to termin przydatności do spożycia. Po otwarciu najlepiej go zużyć w ciągu tygodnia.

Biały ser jest bogaty w białko i wapń oraz jest częstym składnikiem zdrowej diety. Biały ser w dużym stopniu przyczynia się do odpowiedniego zaopatrzenia organizmu w wapń. Poza tym biały ser zawiera sód, potas, magnez, chlor, a także pierwiastki śladowe takie jak fosfor, miedź, cynk, mangan i fluor.