Boczek wieprzowy: pożywny i aromatyczny

Boczek wieprzowy to nazwa nadana kawałkom mięsa, które tworzą grzbiet i dolną część klatki żebrowej świni. Te kawałki mięsa mogą częściowo zawierać kości żebrowe, poza tym są poprzerastane tłuszczem. Wykorzystuje się je jako żeberka. Pozostałe mięso to mięso z brzucha tuszy wieprzowej, które też służy jako boczek. Boczek wieprzowy może być gotowany, pieczony, peklowany i wędzony.

Boczek wieprzowy jest również znany po prostu jako boczek (Speck), ale wtedy jest on zazwyczaj wędzony. Do produkcji boczku używa się nie tylko tkanki tłuszczowej z brzucha, ale także z udźca i grzbietu wieprzowego. Jeśli boczek wieprzowy jest jeszcze poprzecinany delikatnymi paskami mięsa, nadaje się również do zrobienia boczku śniadaniowego, który ludzie chętnie wykorzystują jako dodatek do chleba. Ten boczek można również wykorzystać do naszpikowania chudego mięsa lub dziczyzny.

Świnia domowa wywodzi się od udomowionej świni z Bliskiego Wschodu, która została sprowadzona do Europy około 8500 lat temu.

Boczek wieprzowy jest używany w kuchni od wielu lat. Szczególnie gulasze nabierają wyrazistego i aromatycznego smaku dzięki boczkowi wieprzowemu. Boczek wieprzowy można dusić lub piec. Jeśli przed pieczeniem nacięta skórka zostanie ugotowana w słonej wodzie, to po upieczeniu stanie się naprawdę chrupiąca. Od niedawna boczek wieprzowy sprawdza się również na grillu – na przykład jako stek drwala.

Przechowywanie boczku wieprzowego

Świeży boczek wieprzowy (zapakowany próżniowo) może być przechowywany w lodówce w temperaturze od 3 do 7 stopni przez co najmniej 6 dni. Po otwarciu można go przechowywać przez kolejne 4-5 dni. W zamrażarce świeży boczek wieprzowy może być przechowywany nawet przez rok.

Boczek wieprzowy zawiera ważne witaminy i minerały, takie jak witamina B3, która jest ważna dla procesów metabolicznych w organizmie.