Cykoria: idealna w diecie niskowęglowodanowej

Sezon na cykorię (Cichorium intybus var. Foliosum) przypada na zimne pory roku. To bogate w witaminy, cierpkie warzywo jest doskonałym dodatkiem do zimowych potraw. Obecnie dostępna jest również trochę łagodniejsza odmiana czerwonej cykorii, która pojawia się zazwyczaj wiosną.

Biała cykoria ma nieco cierpki, przyjemnie gorzko-słodki smak. Czerwona cykoria jest delikatniejsza w smaku. Mimo to jest tak samo aromatyczna i pikantna. W obu odmianach większość gorzkich substancji została już dawno wyeliminowana w uprawie, ale mimo to należy wyciąć łodygę, która jest najbardziej gorzką częścią rośliny.

Dzisiejsza cykoria pochodzi od dzikiej cykorii, która rośnie wszędzie w Europie, na Wschodzie i w Afryce Północnej. Za kraje wiodące w produkcji cykorii uważa się Belgię, Holandię i Francję. Belgowie odkryli cykorię również przypadkiem: W roku 1870 rolnicy pozostawili korzenie cykorii na zimę w ziemi w swoich szklarniach, a wtedy niespodziewanie pojawiły się blade, delikatne pędy.

Świeżą cykorię najlepiej jest przyrządzać w postaci sałatki z owocami takimi jak pomarańcze, grejpfruty, melony lub jabłka. Można ją również faszerować, piec, dusić, smażyć i gotować. Z korzeni cykorii, a dokładnie z cykorii magdeburskiej o dłuższym korzeniu, wytwarza się również surogat kawy.

Przechowywanie cykorii

Cykorię należy przechowywać w ciemnym miejscu. Światło sprawia, że zmienia ona kolor i szybciej się psuje. Zawinięta w wilgotną ściereczkę pozostaje dłużej świeża. W optymalnych warunkach wytrzymuje około tygodnia.

Cykoria zawiera dużo witamin i minerałów, niewiele węglowodanów i kalorii oraz wcale nie zawiera tłuszczu, przez co jest idealna w diecie niskowęglowodanowej. Zawiera między innymi kwas foliowy, potas, karotenoidy i substancje gorzkie, które zapobiegają chorobom układu krążenia, stabilizują system odpornościowy, pobudzają trawienie i pozytywnie wpływają na zdolności kognitywne.