Kurki: złoto lasu

Charakterystyczną cechą kurki (Cantharellus cibarius) jest jej brązowy kapelusz, który w zależności od wielkości ma falisty brzeg. Ponadto grzyb jest stabilny i suchy. Szczególnie lubi rosnąć na glebach piaszczystych od końca maja, czasami nawet do października. Kurki występują w lasach sosnowych i pod jodłami.

Kurka nie jest grzybem uprawnym, lecz dziko rosnącym w europejskich lasach liściastych i iglastych. Jeśli chcesz znaleźć kurkę, należy jej szukać przy korzeniach drzew. Ale uwaga: na przykład w Niemczech staje się on coraz rzadszy i może być zbierany tylko w niewielkich ilościach i na własny użytek.

Kurki zawierają chitynę, która nie jest tolerowana przez ludzi. Dlatego też grzybów nie należy spożywać na surowo, ponieważ może to powodować problemy trawienne. Zanim kurki zostaną przetworzone, muszą zostać oczyszczone. Ponieważ grzyby szybko wchłaniają wodę, należy je tylko w razie potrzeby krótko opłukać pod wodą. Czasami wystarczy oczyścić grzyby ręcznikiem papierowym. Kurki pasują do sosów, mięsa, ryżu i makaronu.

Przechowywanie kurek

Właściwe przechowywanie świeżych grzybów nie jest łatwe, ponieważ temperatura nie może być ani zbyt wysoka, ani zbyt niska. W przeciwnym razie grzyby szybko się zepsują, dlatego lepiej jest przygotować kurki zaraz po zakupie. Jeśli nie masz na to czasu, możesz pomóc w inny sposób. Można je również przechowywać w lodówce, ale pojemnik powinien przepuszczać powietrze. Tak zapakowane grzyby można przechowywać w lodówce przez dwa do trzech dni.

Kurki zawierają dużo białka, ale są niskotłuszczowe i niskokaloryczne. Ponadto grzyby zawierają żelazo, potas, witaminy A, D i C oraz różne witaminy z grupy B. Są one bardzo korzystne dla zdrowia: Trawienie jest uregulowane i poprawia się sen. Możliwe jest jednak, że grzyby dziko rosnące zawierają ołów lub kadm. Z tego powodu spożycie grzybów dziko rosnących powinno być ograniczone do 200 gramów tygodniowo.