Smardz: mało wyszukany, ale smaczny
Smardze to wizualnie nieatrakcyjne grzyby, składające się z wielu rurkowatych, pustych w środku komór - zwanych też blaszkami. Wnętrze smardzów jest zawsze puste. Rosną one w lesie na ziemi lub między dzikimi krzakami.
Szczególne właściwości smardzów
Charakterystyczny dla smardzów jest ich wygląd. Mają długą łodygę połączoną z kapeluszem typowym dla smardzów. Zarówno łodyga, jak i kapelusz mają wspólny pusty korpus. Podczas zbierania smardzów należy upewnić się, że nie jest to wysoce trująca piestrzenica kasztanowata. Eksperci porównują skomplikowane i czasochłonne poszukiwania tych grzybów z jeszcze bardziej skomplikowanymi poszukiwaniami trufli.
Obecnie znanych jest ponad 15 różnych gatunków smardzów, które różnią się kształtem, wielkością i kolorem. Do najpopularniejszych i najlepszych rodzajów smardzów należą smardz wyniosły, który swoją nazwę zawdzięcza kształtowi kapelusza oraz smardz jadalny. Im ciemniejsze są smardze, tym bardziej aromatyczne są w smaku.
Skąd pochodzą smardze?
Ze względu na swój nieatrakcyjny wygląd i „śliskie” odczucie w ustach podczas spożywania, wiele osób unika regularnego jedzenia smardzów. Jednak wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że smardz zawiera wiele witamin i dlatego jest bardzo zdrowy. Większość ludzi spożywa smardze tylko podczas wizyt w azjatyckich restauracjach. Azjaci używają tego grzyba w wielu potrawach. Smardze sprowadzane są głównie z Turcji.
Kiedy jest sezon na smardze?
Smardze można spotkać w wielu miejscach, np. w lasach łęgowych, na bogatych w próchnicę łąkach czy pod jesionami. Zwykle pojawiają się w małych grupach lub pojedynczo. Jak dotąd nie są hodowane. Grzyby te mają stosunkowo krótki sezon i można je zbierać świeże od kwietnia do końca maja lub początku czerwca
Do czego można wykorzystać smardze i jak je przechowywać?
Ważne jest, aby smardze były spożywane po obróbce termicznej. Nigdy nie powinny być spożywane na surowo, ponieważ w tej postaci są trujące. Ich truciznę można unieszkodliwić tylko poprzez obróbkę termiczną lub suszenie przez dłuższy czas. Ze względu na stosunkowo krótki sezon nie zawsze są one dostępne w stanie świeżym. Ale to nie problem, bo grzyby te można doskonale wysuszyć i w żaden sposób nie tracą aromatu. Ponieważ smardz jest dość neutralny pod względem smakowym, a jednocześnie bardzo zdrowy, może być używany do wielu kombinacji składników.
Sposób przechowywania smardzów
Świeże smardze najlepiej przechowywać płasko obok siebie na ściereczce w lodówce. Generalnie obowiązuje następująca zasada: Im szybciej świeże smardze są spożywane, tym lepiej smakują. Jeśli jest zbyt dużo smardzów, można je bez problemu wysuszyć w piekarniku w temperaturze dokładnie 50 stopni. W ten sposób smardze wytrzymają znacznie dłużej.
Składniki smardzów
Smardze są jednymi z najzdrowszych grzybów jadalnych i zawierają dużo białka i magnezu, a także mają bardzo mało kalorii i tłuszczu. Idealnie nadają się do kuchni niskowęglowodanowej, dobrze działają na jelita i zapewniają długotrwałe uczucie sytości.
Kalorie: 28 kcal
Węglowodany: 0,5 g
Białko: 2,49 g
Tłuszcze: 0,32 g
Witamina A: 0 µg
Witamina B1: 0,13 mg
Witamina B2: 0,06 mg
Witamina B6: 0,05 mg
Witamina C: 5 mg
Witamina E: 0,05 mg
Wapń: 11 mg
Żelazo: 1,2 mg
Potas: 390 mg
Magnez: 16 mg
Sód: 2 mg