Amarantus: Cudowne ziarno Inków
Amarantus należy do najstarszych roślin uprawnych świata. Jego ziarno, przypominające proso, stanowiło podstawę pożywienia Inków, Azteków i Majów.
Szczególne właściwości amarantusa
Nazwa „amarantus” pochodzi z języka greckiego i oznacza „trwające wiecznie”. Ten gatunek zboża jest zaliczany do bardzo zdrowej żywności, ponieważ nie tylko posiada wiele cennych składników, ale są one w nim obecne w dużych ilościach. Amarantus jest bezglutenowy, a więc stanowi pełnowartościowy zamiennik zboża dla osób zmagających się z celiakią (nietolerancją glutenu). Wysoka zawartość żelaza pozwala uzupełnić jego niedobory w organizmie, np. w czasie ciąży. Nie nadaje się jednak dla małych dzieci i niemowląt, ponieważ zawiera substancje ograniczające wchłanianie białek, witamin i mikroelementów.
Pochodzenie amarantusa
Amarantus to bardzo stara roślina uprawna, która pochodzi z Ameryki Środkowej i Południowej. Nasiona amarantusa datowane na prawie 9000 lat zostały znalezione w meksykańskich grobach. Dla Azteków amarantus był podstawowym pożywieniem obok kukurydzy.
Kiedy jest sezon na amarantus?
Amarantus zbiera się od września do października. W sklepach jest dostępny przez cały rok.
Wykorzystanie i przechowywanie amarantusa
Moczenie ziaren amarantusa w wodzie zmniejsza zawartość garbników, które utrudniają przyswajanie substancji odżywczych przez organizm. Spożywanie dziennej porcji jest nieszkodliwe. Amarantus można jeść w postaci dmuchanego ziarna w musli, przetworzony na mąkę lub po namoczeniu, na przykład z warzywami na patelni. Podobnie jak inne zboża przechowuje się go w suchym, ciemnym miejscu, najlepiej w szczelnym opakowaniu. W idealnych warunkach amarantus zachowuje świeżość przez dwanaście tygodni. Ze względu na wysoką zawartość tłuszczu łatwo ulega jełczeniu.
Składniki amarantusa
Uważa się, ze amarantus ma właściwości krwiotwórcze, hemostatyczne, oczyszczające krew i przeciwzapalne. Dlatego często zaleca się go w postaci naparu ziołowego osobom cierpiącym na anemię. Ten gatunek zboża ma bardzo dużą gęstość składników odżywczych i witalnych, co rekompensuje działanie garbników. Istnieje również barwnik o symbolu E123, który nosi nazwę amarant. Jest to syntetyczny związek azowy o barwie niebiesko-czerwonej wykorzystywany jako barwnik spożywczy. Może on powodować podrażnienia skóry, dlatego powinien być niedostępny dla dzieci. Ponadto tej substancji powinny również unikać osoby, które mają alergię na aspirynę.
Kalorie: 370 kcal
Węglowodany: 56,8 g
Białko: 14,6 g
Tłuszcz: 8,8 g
Witamina A: 3 µg
Witamina B1: 0,8 mg
Witamina B2: 0,19 mg
Witamina B6: 0,4 mg
Witamina C: 0 mg
Witamina E: 1,4 mg
Wapń: 214 mg
Żelazo: 9 mg
Potas: 484 mg
Magnez: 308 mg
Sód: 25 mg