Podpłomyk: tradycyjny smak Bliskiego Wschodu

Podpłomyk jest jednym z najstarszych chlebów na świecie. Ludzie wypiekali go od tysięcy lat. Są różne rodzaje podpłomyka, w tym pita, naan i lawasz. Przygotowanie jest łatwe i wymaga tylko kilku składników: mąki, wody, soli,  czasem oliwy z oliwek lub innego tłuszczu - w niektórych wersjach używane są drożdże. Tradycyjnie ciasto jest wypiekane w gorącym piecu lub na gorącym kamieniu, czemu zawdzięcza charakterystyczną teksturę i smak.

Początki podpłomyków sięgają Bliskiego Wschodu, gdzie były wypiekane od czasów starożytnych. Znaleziska archeologiczne wykazują, że podpłomyki były wytwarzane w Mezopotamii wcześniej niż 5000 lat temu. Stąd podpłomyki rozprzestrzeniły się na inne części świata, łącznie z Afryką Północną, Azją Środkową i Europą. Każdy region ma własny przepis na podpłomyk. Dlatego jest on dostępny w wielu odmianach, które różnią się kształtem, grubością i składnikami.

Na ziemiach dzisiejszej Polski często był nazywany "chlebem na próbę" jako że był pieczony dla sprawdzenia pieca, przed właściwym chlebem na zakwasie.

Podpłomyk jest bardzo uniwersalny i można go wykorzystać w różny sposób. Może stanowić dodatek do zup i dań jednogarnkowych, bazę do kanapek i wrapów lub być spożywany z dipami takimi jak hummus lub tzatziki. Pasuje dobrze również do sera lub grillowanego mięsa.

Podpłomyki należy przechowywać w szczelnym pojemniku, aby zachować ich świeżość. Podpłomyki można też zamrozić. Po odmrożeniu można je podgrzać w piekarniku lub na patelni.

Głównymi składnikami podpłomyka są mąka (najczęściej mąka pszenna), woda i sól. W niektórych przepisach do ciasta dodaje się też drożdże,  jogurt lub mleko, które nadają podpłomykowi bardziej miękką teksturę. Opcjonalnie można go posypać sezamem. Podpłomyk zawiera dużo węglowodanów, a także błonnik, witaminy i minerały, w zależności od użytych składników.