Dynia: jesienna klasyka

Dynie mogą się od siebie bardzo różnić. Przybierają kolory od pomarańczowego przez żółty do zielonego, a nawet czarnego. Podobnie jest z ich kształtem. Klasyczna odmiana jest okrągła, ale inne są gruszkowate, płaskie lub owalne. Największe dynie osiągają średnicę jednego metra i wagę do 100 kilogramów. Z botanicznego punktu widzenia dynia nie jest warzywem, lecz jagodą. Dlaczego? Jej nasiona znajdują się w miąższu owocu. 

Dynia zwyczajna występuje na wszystkich kontynentach świata. Jadalne odmiany to popularne warzywa, które od tysięcy lat są wykorzystywane przez człowieka do przyrządzania różnych potraw i do celów leczniczych. Z reguły dynia ma lekko orzechowy smak.

W Ameryce Środkowej i Południowej dynia jest podstawowym pożywieniem od ponad 10 000 lat. Przypuszcza się, że dotarła do Europy po odkryciu Ameryki. Jednak jej dzikie odmiany w Japonii dowodzą, że na przykład dynia Hokkaido była już wcześniej znana na północnej wyspie japońskiej.

Z dyni przyrządza się zupy lub gęste sosy typu chutney. Ponadto są doskonałym dodatkiem do pożywnych dań lub bazą dla konfitur. Dynie należy przechowywać w chłodnym i suchym miejscu. W odpowiednich warunkach mogą zachować świeżość przez trzy miesiące. Inne mogą być zdatne do spożycia nawet przez dwa lata – w zależności od odmiany i w sprzyjającym miejscu. Dobrym sposobem na przechowywanie okazało się wieszanie dyń w siatkach. Ponadto ich miąższ można zamrozić. W ten sposób zachowuje się witaminy i składniki odżywcze.

Dynie zawierają duże ilości beta-karotenu i dlatego mają korzystny wpływ na skórę i włosy. Ponadto stanowią źródło witamin i minerałów, dzięki czemu są bardzo zdrowym, a jednocześnie niskokalorycznym pożywieniem.