Rigatoni: sprężysty i apetyczny makaron

Nazwa rigatoni pochodzi od włoskiego słowa „rigato” (czyli prążkowany), które odnosi się do rowków. W połączeniu z dużą średnicą rurek, zapewniają one lepsze przyleganie sosu i sera niż w przypadku gładkiego makaronu. Te sprężyste rurki makaronowe cieszą się dużą popularnością nie tylko w rodzinnych Włoszech. Rigatoni wygląda łudząco podobnie do neapolitańskiego tortiglioni. Znawcy rozróżniają te produkty na podstawie następujących cech: W rigatoni rowki biegną równolegle do rurki, w tortiglioni – na ukos. Jeżeli nie przywiązujesz wagi do takich szczegółów, możesz użyć do przepisu tortiglioni zamiast rigatoni.

Rigatoni pochodzi z Rzymu, ale jest również popularnym rodzajem makaronu w południowych Włoszech i na Sycylii. 

Ze względu na dużą średnicę, pustą przestrzeń w środku i rowki, rigatoni to prawdziwy „magnes na sos”. Dzięki temu gruby makaron doskonale współgra z sosami na bazie pomidorów lub śmietany. Na przykład wyraziste ragout, sosy grzybowe lub śmietanowe i oczywiście wersje wegetariańskie lub wegańskie z warzywami.

Rigatoni to także pierwszy wybór do zapiekanek i tart „al forno”. Krótkie, grube rurki doskonale nadają się do układania w naczyniu do zapiekanek i zapiekania z ostrym serem, na przykład pecorino. Przygotowując rigatoni, upewnij się, że makaron gotuje się w dobrze osolonej wodzie. Po około jedenastu minutach gotowania będzie on ugotowany al dente, czyli na półtwardo.

Przechowywanie rigatoni

Jak większość suszonych makaronów, rigatoni może być przechowywany niemalże bez końca. Pamiętaj, aby po otwarciu opakowania plastikowego starannie je zamknąć. Rigatoni kupione w kartonowym opakowaniu najlepiej przechowywać po jego otwarciu w szczelnych i odpornych na wilgoć szklanych pojemnikach. Dzięki temu unikniesz sytuacji, w której makaron wchłonie wodę i zacznie pleśnieć.

Jak każdy makaron, rigatoni zawiera dużo węglowodanów, trochę białka, cukru i błonnika.