Chuda pasztetowa: aromatyczna wątrobianka
Chuda pasztetowa należy do tzw. kiełbas gotowanych. Są one wytwarzane głównie z uprzednio sparzonego lub ugotowanego mięsa, podrobów zwierzęcych, skórek lub boczku. Jednak do produkcji kiełbas gotowanych używa się także wyrobów surowych, takich jak wątroba.
Szczególne właściwości chudej pasztetowej
Chuda pasztetowa należy do wędlin gotowanych. Składa się z mięsa wieprzowego, wątroby, boczku i przypraw. Wędlina ta zawiera średnio od 10 do 35 procent wątróbki. W zależności od przepisu dodaje się również podsmażoną cebulę i typowe przyprawy, np. pieprz, sól peklową, imbir, gałkę muszkatołową, ziele angielskie, majeranek, tymianek i kardamon. Pasztetowa jest drobnoziarnista i nadaje się do smarowania. Zasadniczo kiełbasy gotowane można podzielić na kiełbasy gotowane krojone, tzw. salcesony oraz kiełbasy parzone i pasztetowe. Do pasztetowych zalicza się także chudą pasztetową.
Pochodzenie chudej pasztetowej
Wzmianki o pasztetowej pojawiły się już w XI i XII wieku. Ten rodzaj wędliny był wówczas tradycyjnie wytwarzany przy okazji domowego uboju w celu wykorzystania resztek mięsa wieprzowego. Wyrabiano różne warianty pasztetowej: drobno-, średnio- grubo mieloną. Z czasem w różnych regionach pojawiły się receptury, które różniły się przyprawami oraz proporcjami mięsa, wątróbki i boczku.
Kiedy jest sezon na chudą pasztetową?
Chuda pasztetowa jest w sprzedaży przez cały rok.
Wykorzystanie i przechowywanie chudej pasztetowej
Chuda pasztetowa znakomicie nadaje się jako smarowidło do chleba, bagietki lub bułki. Smak pasztetowej można uwydatnić, dodając do niej cebulę albo świeży szczypiorek. Ciepła, świeżo przyrządzona wątrobianka jest, obok kaszanki i boczku, tradycyjnym wyrobem serwowanym na płycie mięs. Podaje się ją z kiszoną kapustą, ziemniakami lub pieczywem.
Przechowywanie chudej pasztetowej
Chudą pasztetową w naturalnej osłonce należy możliwie szybko spożyć. Podobnie jak kiełbasy parzone i gotowane ten produkt może być przechowywany w lodówce przez dwa do czterech dni w temperaturze od zera do czterech stopni. Wędliny powinno się umieszczać w najchłodniejszym miejscu bezpośrednio nad komorą na warzywa. Otwarty produkt należy skonsumować w ciągu kilku dni. Chuda pasztetowa w konserwie lub słoiku jest zakonserwowana i dlatego może być przechowywana bez chłodzenia przez sześć do ośmiu miesięcy. Zamrożony produkt można przechowywać w temperaturze minus 18 stopni przez cztery miesiące. Należy zadbać o to, aby opakowanie było szczelnie zamknięte.
Składniki chudej pasztetowej
Chuda pasztetowa jest cennym źródłem wysoce przyswajalnego żelaza. Jego zawartość wynosi 7,5 miligramów na 100 gramów. Dostarcza również ważną witaminę B oraz niezbędne do życia minerały – wapń i magnez. Witaminy B2 i B3 pełnią ważną funkcję w metabolizmie energetycznym. Natomiast wapń i magnez wzmacniają serce, kości i mięśnie, szczególnie podczas stresu i wysiłku fizycznego.
kcal: 333 kcal
Węglowodany: 0,98 g
Białko: 15,96 g
Tłuszcze: 29,88 g
Witamina A: 10,48 µg
Witamina B1: 0,26 mg
Witamina B2: 1,31 mg
Witamina B6: 0,34 mg
Witamina C: 22,39 mg
Witamina E: 0,35 mg
Wapń: 12 mg
Żelazo: 7,49 mg
Potas: 244 mg
Magnez: 19 mg
Sód: 663 mg