Tête de Moine: uczta dla oczu
To właśnie mnichom z opactwa Bellelay już w 1192 r. udało się wyprodukować ser, który był nie tylko wyjątkowy w smaku, ale także miał wyjątkowo długi okres przydatności do spożycia. W tamtych czasach Tête de Moine był używany jako środek płatniczy, a nawet był wręczany jako prezent noworoczny.
Szczególne właściwości sera Tête de Moine
Ser „Tête de Moine” ma kształt cylindryczny, jego średnica wynosi od 10 do 15 centymetrów, wysokość od około 7 do 15 centymetrów, a waga wynosi od 700 do 900 gramów. Jednorodny krąg serowy ma lekko żółtawy kolor i jest otoczone prążkowaną, czerwonobrązową skórką.
Smak Tête de Moin jest równie wyjątkowy jak jego wygląd. Ser ma pikantny aromat i ujawnia nie tylko nuty kwiatowe, ale także aromaty świeżego siana i grzybów leśnych. W przeciwieństwie do innych serów twardych, Tête de Moine nie jest krojony w grube plastry, lecz w cienkie wiórki.
Skąd pochodzi Tête de Moine?
Pochodzenie Tête de Moine sięga roku 1192, kiedy to mnisi z opactwa Bellelay w szwajcarskiej Jurze po raz pierwszy wyprodukowali ser, który zadziwiał nie tylko smakiem, ale także długim terminem przydatności do spożycia. Ser bardzo szybko stał się bardzo popularny, ponieważ był używany przez mnichów jako środek płatniczy. Jednak to, czy produkowany wówczas ser przypominał współczesny Tête de Moine, jest do dziś przedmiotem sporów, ponieważ wiedza potrzebna do produkcji twardego sera nie była dostępna w Szwajcarii aż do XV wieku. W obecnej formie ser został prawdopodobnie wyprodukowany po raz pierwszy około 1628 roku. Ser Tête de Moine jest obecnie produkowany w trzech szwajcarskich okręgach. Do dziś swój niezrównany i niepowtarzalny aromat zawdzięcza pastwiskom, na których krowy pasą się na wysokości ponad 700 metrów nad poziomem morza.
Kiedy jest sezona na Tête de Moine?
Ser Tête de Moine jest dostępny w sprzedaży przez cały rok. Produkowany jest z mleka krowiego i przechowywany przez co najmniej 75 dni w sklepionych piwnicach na deskach z drewna świerkowego. Kluczowa dla przechowywania jest wilgotność co najmniej 90 procent i temperatura około 13 stopni Celsjusza. Podczas przechowywania ser jest regularnie szczotkowany mieszaniną słonej wody i czerwonych bakterii maziowych.
Do czego można wykorzystać ser Tête de Moine i jak go przechowywać?
Tête de Moine można spożywać jako samodzielne danie lub jako dodatek do chleba. Ser nie jest krojony w grube plastry, ale cieniutkie wiórki. Odbywa się to za pomocą specjalnego urządzenia tnącego, tzw. „Girolle“, które zostało wynalezione w 1981 roku. Dzięki temu urządzeniu można ciąć cienkie plastry sera przypominające rozetki, a jednocześnie kruszyć twardą skórkę. Cienką jak wafelek rozetkę należy spożywać w umiarkowanych temperaturach, a dosłownie będzie rozpływać się na podniebieniu.
Jak prawidłowo przechowywać Tête de Moine
Tête de Moine bardzo dobrze się przechowuje i najlepiej przechowywać w lodówce lub w specjalnej szafce na sery. Wieczko, które przed spożyciem odcina się od sera o grubości około pół centymetra, należy zachować i ponownie nałożyć na ser podczas przechowywania, aby zabezpieczyć go przed wysychaniem.
Składniki sera Tête de Moine
Tête de Moine jest również polecanym serem pod kątem zdrowotnym. Dostarcza wysokiej jakości białka i zawiera około 900 miligramów na 100 gramów wapnia. Zawiera również znaczne ilości witamin z grupy A i B, a także sód, fosfor, potas, magnez i żelazo.
kcal: 386 kcal
Węglowodany: 0 g
Białko: 24,5 g
Tłuszcze: 32 g
Witamina A: 330 µg
Witamina B1: 0,05 mg
Witamina B2: 0,3 mg
Witamina B6: 0,06 mg
Witamina C: 0 mg
Witamina E: 0 mg
Wapń: 900 mg
Żelazo: 0,3 mg
Potas: 100 mg
Magnez: 40 mg
Sód: 700 mg
