Gicz cielęca: pieczona i duszona

Gicz to część podudzia cielęcia. Część z tylnej nogi jest bardziej mięsista niż z przedniej. Podczas gotowania lub duszenia ścięgna miękną, co wpływa na smak i konsystencję sosu lub bulionu. W sprzedaży jest zwykle gicz cielęca z kością, czasem też pokrojona na plastry. W porównaniu z golonką wieprzową gicz cielęca jest delikatniejsza.

W Europie produkuje się 800 000 ton cielęciny rocznie. Do największych producentów należą Francja, Holandia, Włochy, Belgia i Niemcy. Gicz cielęca pochodzi z mięsa młodego bydła w wieku poniżej jednego roku.

Gicz cielęca nadaje się do pieczenia lub duszenia. Do tradycyjnych potraw należą bawarska gicz cielęca i włoski gulasz ossobuco. W Bawarii gicz smaży się i podaje z sosem, sałatką ziemniaczaną lub knedlami.

Sprawdzony przepis na gicz cielęcą

Do przyrządzenia giczy cielęcej potrzebne są brytfanna i czas. Najpierw podsmażamy warzywa i podlewamy je winem. Podsmażoną gicz cielęcą wkładamy do brytfanny z wybranymi przyprawami na 4,5 godziny. Gdy mięso łatwo odchodzi od kości, potrawa jest gotowa. Gicz cielęca powinna być przechowywana w temperaturze od czterech do siedmiu stopni. Można ją również zamrozić.

Cielęcina ma niską zawartość tłuszczu i jest lekkostrawna. Dostarcza do organizmy wiele cennych witamin, takich jak B3, która jest ważna dla procesów metabolicznych. Zawiera również składniki mineralne, takie jak wapń, potas, magnez, sód i fosfor. Duszona gicz cielęca z sosem zawiera 126 kilokalorii w 100 gramach mięsa i tylko 1,4 grama tłuszczu.