Sznycel cielęcy: delikatny przysmak

Sznycel cielęcy to cienko pokrojony plaster mięsa bez kości. Średnia waga to 120 do 150 gramów. Ma gładką i jędrną konsystencję. Sznycle cielęce można przyrządzać na różne sposoby, w zależności od upodobań i regionu. Najczęściej jednak są smażone w panierce. Ponieważ plastry są cienkie, należy je smażyć na bardzo dużym ogniu. Jeśli sznycel cielęcy jest panierowany, nie należy go polewać sosem, aby zachował chrupką skórkę.

Jak rozpoznać dobrą jakość

Wysokiej jakości sznycle cielęce można poznać po kolorze. Mięso powinno być jasnoróżowe. Im ciemniejszy kolor mięsa, tym zwierzę było starsze, a włókna mięsa są grubsze i twardsze. Świeży sznycel cielęcy jest gładki, wilgotny i jędrny. Po naciśnięciu palcem powinien pozostać przez chwilę widoczny ślad.

W Europie produkuje się 800 000 ton cielęciny rocznie. Do największych producentów należą Francja, Holandia, Włochy, Belgia i Niemcy. Sznycle cielęce pozyskuje się z mięsa młodego bydła, w wieku poniżej jednego roku.

Tradycyjnie przyrządza się sznycle:

• wiedeńskie
• bawarskie
• cordon bleu
• holsztyńskie
• piccata
• w sosie śmietanowym
• saltimbocca

Wiele osób mylnie uważa, że sznycel wiedeński przyrządza się z wieprzowiny. Ale to nieprawda. Oryginalny sznycel wiedeński jest zrobiony z cielęciny. Wszystkie inne warianty zasługują co najwyżej na określenie „po wiedeńsku”.

Przechowywanie sznycli cielęcych

Świeże sznycle cielęce należy przechowywać w lodówce nie dłużej niż trzy do pięciu dni, w plastikowym opakowaniu. Mięso można również namoczyć w mleku. Świeże sznycle cielęce można również zamrozić. Należy je rozmrażać w lodówce.

Sznycel cielęcy jest źródłem wielu cennych witamin. Zawiera witaminę B3, która jest ważna dla procesów metabolicznych w naszym organizmie. Zawiera również składniki mineralne, takie jak wapń, potas, magnez, sód i fosfor. Sznycle cielęce mają niską zawartość tłuszczu i tylko około 100 kilokalorii w 100 gramach.