Sery twarde i półtwarde: uniwersalna przyjemność
Ser twardy charakteryzuje się przede wszystkim twardą konsystencją. Typowe sery twarde to ementaler, cheddar, parmezan, pecorino i comté. Istnieją jednak również sery półtwarde, które z wiekiem przechodzą do kategorii serów twardych. Dotyczy to na przykład goudy czy provolone. Ser półtwardy nadający się do krojenia jest stosunkowo miękki i ma gładką konsystencję. Jest bardziej miękki niż ser twardy, ale twardszy niż ser miękki. Sery półtwarde są sprzedawane głównie w plastrach.
Szczególne właściwości sera twardego i półtwardego
Ser twardy uzyskuje swój ostry aromat i twardość dzięki procesowi długiego dojrzewania. Aby ser został uznany za twardy, musi dojrzewać przez co najmniej dwa miesiące. Występują też sery twarde, które dojrzewają przez kilka lat. Okres dojrzewania serów półtwardych zaczyna się od trzech tygodni, a kończy zwykle na dziewięciu miesiącach. Typowe odmiany to ser maślany, roquefort lub chavroux.
Tak dojrzewa ser twardy
Podczas procesu dojrzewania woda stopniowo odparowuje z wnętrza sera. Im dłużej ser dojrzewa, tym mniejsza jest w nim zawartość wody i tym większa jest jego twardość. Ser dojrzewa równomiernie. Skórka wysycha i staje się bardzo twarda. Im dłużej ser dojrzewa, tym jest bardziej pikantny. Wynika to z większej gęstości masy serowej. Jeżeli ser twardy jest bardzo pikantny, nazywa się go bardzo twardym lub przyprawionym. Ale nie tylko czas dojrzewania odgrywa tu rolę. Wpływ na powstanie typowego smaku mają także klimat, temperatura, sposób obróbki sera oraz regionalne pochodzenie mleka Sery twarde dodatkowo leżakują w kąpieli solnej przez kilka dni. Występują one w różnych kształtach. Można je znaleźć w formie kręgu, cylindra lub bloku. Sery te są zwykle wytwarzane z surowego mleka.
Ciekawostki na temat sera półtwardego
Naturalna skórka jest zwykle stosunkowo miękka i wykazuje typowe ślady czerwonawej mazi i kultur pleśni. Niektóre sery półtwarde są również pokrywane warstwą wosku. Należy ją usunąć przed jedzeniem, ponieważ nie jest jadalna. Zawartość wody w serze wynosi zazwyczaj od 61 do 69%. Jest on wytwarzany z mleka krowiego, koziego lub owczego. Może też być mieszanką różnych rodzajów mleka, jak w przypadku sera feta lub koziego. Ponadto ser może mieć różną zawartość tłuszczu.
Kiedy jest sezon na ser twardy i półtwardy?
Zarówno sery twarde, jak i półtwarde sery do krojenia są dostępne przez cały rok.
Do czego można wykorzystać ser twardy i półtwardy i jak go przechowywać?
Ser twardy dobrze sprawdza się jako ser tarty. Drobne pokrojenie sera pozwala wydobyć jego aromat. Można nim doprawiać sosy do makaronu lub posypywać nim sałatki. Nadaje się także do zapiekania. Na desce serów stanowi on mocny akcent. Ma bardzo intensywny i wyrazisty smak. Możesz delektować się nim solo lub użyć go jako dodatku do chleba. Ser twardy jest lekkostrawny i łatwo przyswajalny.
Ser półtwardy może być przekąską między posiłkami, ale sprawdza się też w potrawach na ciepło, gdzie stanowi bazę do pikantnych sosów lub jest używany do zapiekania. Jest to również klasyczny składnik deski serów.
Jak prawidłowo przechowywać ser
Ser twardy należy przechowywać w lodówce. Najlepiej umieścić go w komorze na warzywa. Powinien być zawinięty w papier do sera. Można też użyć bawełnianej lub lnianej ściereczki. Ważne jest, aby ser nie był szczelnie zapakowany. Ser twardy ma stosunkowo długi okres przydatności do spożycia.
Ser półtwardy do krojenia należy przechowywać w taki sam sposób jak ser twardy – w lodówce w komorze na warzywa. Najlepiej przechowywać go w lekko przepuszczającym powietrze papierze. Nadaje się tu najlepiej papier ze stoiska z serami, ale także folia spożywcza lub aluminiowa z perforacją. Taki ser można przechowywać średnio przez tydzień.