Kiełki: niskokaloryczne i uniwersalne
Termin „kiełki” obejmuje wszystkie kiełkujące warzywa, do których zalicza się pędy jadalne, kiełkujące pędy (lub kiełki) i rzeżuchę. Z botanicznego punktu widzenia kiełki należą do tak zwanych siewek. Jadalne pędy to na przykład pędy szparaga lub bambusa; pędy chmielu lub rdzenia palmowego są również jadalne. Z kolei kiełki to głównie pędy roślin z rodziny psiankowatych oraz roślin uprawnych, takich jak różne rodzaje zbóż czy warzywa kapustne.
Szczególne właściwości kiełków
Pędy lub kiełki są zdecydowanie niskokaloryczne i zazwyczaj mają od 30 do 150 kalorii na 100 gramów. Kiełki ciecierzycy mają około 144 kalorii na 100 gramów, co czyni je jednym z najbardziej kalorycznych i jednocześnie węglowodanowych kiełków.
Skąd pochodzą kiełki?
Kiełki służą ludziom jako pożywienie od ponad 3000 lat. W starożytnych Chinach służyły jako awaryjny prowiant dla marynarzy w niebezpieczeństwie. Spożywali oni suszone ziarna soi, które już wykiełkowały ze względu na panującą wokół wilgoć. W rezultacie Chińczycy stosunkowo szybko odkryli, że kiełkujące rośliny nie są niestrawne dla człowieka, a wręcz pomagają mu zyskać nowe siły.
Triumf pędów i kiełków
W Europie pędy i kiełki zyskały zainteresowanie jako żywność dopiero w drugiej połowie XX wieku. Wcześniej głównym pożywieniem była soja i pędy bambusa, ale stopniowo zaczęły być dostępne w handlu kiełki innych roślin warzywnych, takich jak soczewica, groch, rzodkiewka, koniczyna i różne rodzaje kapusty. W tym celu najpierw uprawiano pędy i kiełki, a potem je konserwowano z myślą o dłuższym przechowaniu.
Obecnie kiełki są wykorzystywane jako pożywienie niemal na całym świecie. Ponieważ dla każdej rośliny warzywnej istnieje odpowiedni produkt w postaci pędu lub kiełka, uprawa jest możliwa w prawie każdej strefie klimatycznej. Jednak głównymi krajami uprawiającymi kiełki soi czy pędy bambusa są nadal Chiny, Japonia i Tajlandia.
Kiedy jest sezon na kiełki?
Pędy i kiełki są dostępne w sklepach detalicznych przez cały rok. Po zbiorze są one albo bezpośrednio konserwowane, albo sprzedawane w świeżej postaci w pudełkach na kiełki. Można je też znaleźć zamrożone na dziale mrożonek.
Do czego można wykorzystać kiełki i jak je przechowywać?
Pędy i kiełki to popularny składnik do przygotowywania świeżych sałatek. Są też popularne jako surowa przekąska między posiłkami. W Azji pędy i kiełki są popularnym składnikiem dań z patelni i woka. Na przykład kiełki soi i pędy bambusa są podgrzewane i smażone razem z daniami mięsnymi, rybnymi i warzywnymi. Jednak, aby zachować większość składników odżywczych po zbiorze, preferuje się spożywanie ich na surowo.
Składniki kiełków
Pędy i kiełki zawierają esencję rośliny, której są nasionami. Co za tym idzie, pędy i kiełki są bogate w składniki odżywcze, zdrowe i powinny często pojawiać się w menu. Dostarczają przede wszystkim dużych ilości błonnika, wspomagając w ten sposób pracę układu trawiennego. Ponadto pędy i kiełki są niskokaloryczne, dlatego są też idealnym dodatkiem do dań w trakcie stosowania diety. Chociaż pędy i kiełki mają stosunkowo niską zawartość tłuszczu, to jednak zawierają relatywnie duże ilości nienasyconych kwasów tłuszczowych, które są zdrowe dla układu sercowo-naczyniowego.
Warto też wspomnieć o dużej zawartości błonnika pokarmowego w pędach i kiełkach; zwykle wynosi ona od jednego do trzech gramów na 100 gramów. Pędy i kiełki zawierają też witaminy z grupy B oraz mikroelementy: magnez, fosfor i żelazo.